Oorsprong van de Ragdoll
De Ragdoll is een zogenaamd hybride-ras. Dit betekent dat dit ras niet zomaar in de natuur is ontstaan, zoals bijvoorbeeld de Maine Coon, maar door selectief fokken door mensen geworden is zoals het er nu uitziet.
Toch is er een grondlegger geweest van dit ras, want het verhaal moet
natuurlijk wel ergens beginnen. Het verhaal begint dan ook in 1963 in Riverside,
de staat California in de Verenigde Staten. De eigenaar, genaamd Ann Baker, van een witte angora-achtige poes deed het verhaal de ronde dat haar poes werd aangereden op het moment dat ze drachtig van een plaatselijke buurt kater was.
Gelukkig kwam deze poes, Josephine genaamd, er helemaal bovenop, maar de
kitten's die ze sindsdien het leven schonk hadden iets bijzonders.
Deze kitten's zouden genetisch veranderd zijn door het ongeluk, en het
zachtaardige karakter van de Ragdoll zoals we het nu kennen, bezitten.
Medisch gezien zitten er een aantal ogen en haken aan dit verhaal, maar dit is
wel het meest verspreide verhaal over de oorsprong van de Ragdoll.
Naast het zachtaardige karakter van de kitten's, hadden ze ook nog eens een
schitterend uiterlijk. Een deel van de kitten's had mooie blauwe ogen, ze hadden
allen een zachte half langharige vacht dat niet de neiging had om te klitten.
Ook hadden ze de eigenschap waarnaar de Ragdoll is vernoemd. Ze hielden zich
namelijk helemaal slap op het moment dat ze opgetild werden.
Natuurlijk werd ook toen het verhaal van Josephine tegen gesproken door diverse deskundigen. Echter de eigenaar hield vol, beweerde dat het Gods wil was en vroeg daarom ook erg hoge bedragen voor kitten's met deze bijzondere eigenschappen.
Sterker nog, ze besloot haar eigen ras, de Ragdoll te ontwikkelen.
Om kitten's te fokken heb je een cattery-naam nodig, dat werd "Raggedy Ann", dat tegenwoordig –soms als je wat dieper spit- op stambomen van veel Ragdolls terug te vinden is. Uiteindelijk zou elke stamboom op Josephine moeten eindigen.
Om een ras te creëren moet een behoorlijke basis aangelegd worden. Zoals bij vele rassen is het ook bij de Ragdoll gebeurd dat veel dieren terug gekruist zijn. Zo werden er kruisingen tussen broers en zussen uitgevoerd, maar ook bijvoorbeeld tussen moeder en zoon. Dit is allemaal om de eigenschappen van het ras te behouden. Natuurlijk zijn er ook andere rassen gebruikt om bepaalde gewenste eigenschappen in de Ragdoll te brengen. De Heilige Birmaan, de Pers en de Burmees hebben zo hun invloed op de Ragdoll
gehad.
In 1965 werd de Ragdoll een erkend ras in de Verenigde Staten.
Het is de bedoeling van Ann Baker geweest om een eigen stamboek organisatie op
te richten en zo onder contract andere mensen met ‘haar’ Ragdolls te laten fokken.
Op die manier zou ze veel geld kunnen verdienen.
Gelukkig zijn er toen mensen geweest die een gaatje in haar contract hadden
gevonden en zij zijn toen zelfstandig verder gegaan met het ras, zodat er nu ook in Nederland en de rest van de wereld fokkers zijn die deze schitterende katten voortbrengen.
De Ragdoll is een zogenaamd hybride-ras. Dit betekent dat dit ras niet zomaar in de natuur is ontstaan, zoals bijvoorbeeld de Maine Coon, maar door selectief fokken door mensen geworden is zoals het er nu uitziet.
Toch is er een grondlegger geweest van dit ras, want het verhaal moet
natuurlijk wel ergens beginnen. Het verhaal begint dan ook in 1963 in Riverside,
de staat California in de Verenigde Staten. De eigenaar, genaamd Ann Baker, van een witte angora-achtige poes deed het verhaal de ronde dat haar poes werd aangereden op het moment dat ze drachtig van een plaatselijke buurt kater was.
Gelukkig kwam deze poes, Josephine genaamd, er helemaal bovenop, maar de
kitten's die ze sindsdien het leven schonk hadden iets bijzonders.
Deze kitten's zouden genetisch veranderd zijn door het ongeluk, en het
zachtaardige karakter van de Ragdoll zoals we het nu kennen, bezitten.
Medisch gezien zitten er een aantal ogen en haken aan dit verhaal, maar dit is
wel het meest verspreide verhaal over de oorsprong van de Ragdoll.
Naast het zachtaardige karakter van de kitten's, hadden ze ook nog eens een
schitterend uiterlijk. Een deel van de kitten's had mooie blauwe ogen, ze hadden
allen een zachte half langharige vacht dat niet de neiging had om te klitten.
Ook hadden ze de eigenschap waarnaar de Ragdoll is vernoemd. Ze hielden zich
namelijk helemaal slap op het moment dat ze opgetild werden.
Natuurlijk werd ook toen het verhaal van Josephine tegen gesproken door diverse deskundigen. Echter de eigenaar hield vol, beweerde dat het Gods wil was en vroeg daarom ook erg hoge bedragen voor kitten's met deze bijzondere eigenschappen.
Sterker nog, ze besloot haar eigen ras, de Ragdoll te ontwikkelen.
Om kitten's te fokken heb je een cattery-naam nodig, dat werd "Raggedy Ann", dat tegenwoordig –soms als je wat dieper spit- op stambomen van veel Ragdolls terug te vinden is. Uiteindelijk zou elke stamboom op Josephine moeten eindigen.
Om een ras te creëren moet een behoorlijke basis aangelegd worden. Zoals bij vele rassen is het ook bij de Ragdoll gebeurd dat veel dieren terug gekruist zijn. Zo werden er kruisingen tussen broers en zussen uitgevoerd, maar ook bijvoorbeeld tussen moeder en zoon. Dit is allemaal om de eigenschappen van het ras te behouden. Natuurlijk zijn er ook andere rassen gebruikt om bepaalde gewenste eigenschappen in de Ragdoll te brengen. De Heilige Birmaan, de Pers en de Burmees hebben zo hun invloed op de Ragdoll
gehad.
In 1965 werd de Ragdoll een erkend ras in de Verenigde Staten.
Het is de bedoeling van Ann Baker geweest om een eigen stamboek organisatie op
te richten en zo onder contract andere mensen met ‘haar’ Ragdolls te laten fokken.
Op die manier zou ze veel geld kunnen verdienen.
Gelukkig zijn er toen mensen geweest die een gaatje in haar contract hadden
gevonden en zij zijn toen zelfstandig verder gegaan met het ras, zodat er nu ook in Nederland en de rest van de wereld fokkers zijn die deze schitterende katten voortbrengen.
Copyright © 2019 Cattery v/h Rakkertjesdal
All Rights Reserved.
All Rights Reserved.
